• Captions2
  • Captions3
  • Free!4
  • Captions5
  • Captions6

วันเสาร์ที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556

Illustration WORKS: แปล Visual Story CD (ภาพที่ 11-15)


สวัสดีค่ะ (・∀・)ノ มาต่อกันอีกแล้วนะคะ สำหรับคำแปลบทละคร จากหนังสือ Illustration Works ตอนที่ 11-15!!!!!

ตอนนี้หนุ่มๆว่ายน้ำของเหล่าแม่ยกพ่อยกก็ยังน่ารักกันเหมือนเดิมเลยค่ะ (,,>w<,,) ...ถึงจะรู้สึกว่าในครั้งนี้จะหนักไปทางรั่วๆหน่อยก็เถอะ! (ฮา)

ถ้าเจอคำแปลที่ผิดพลาดตรงไหน ต้องขออภัยแทนเซนเซย์ผู้แปล และสามารถทักท้วงกันได้นะคะ!

และยังคงเน้นย้ำค่ะ!! สำคัญมาก!! ถ้ามีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับคำแปลหรือรู้สึกอยากสครีมอะไร เชิญได้ที่กล่องคอมเม้นต์เลยนะคะ ♥

สุดท้ายขอฝาก twitter ของบล็อกนี้อีกครั้งด้วยค่ะ @FreeSwboys

เอาล่ะ เชิญรับชมด้วยความสนุกสนานกันต่อได้เลยคร้า~! // M จัง




สำหรับคนที่อยากอ่านแค่เฉพาะตอน
สามารถกดเลือกจาก link ด้านล่างนี้ เพื่อข้ามไปที่ตอนนั้น ๆ เลยนะคะ ^^



+ = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + =




 แทร็กที่ 11 ความลำบากของมาโกโตะ 
ฮารุกะ: ......ทะเล......(วิ่งไปยังทะเล)
มาโกโตะ: ฮารุ!
ฮารุกะ: มีอะไร......
มาโกโตะ: ก่อนจะลงไปในทะเล ต้องวอร์มร่างกายก่อนสิ......
ฮารุกะ: ...เข้าใจแล้ว......
มาโกโตะ: วันนี้เป็นการฝึกว่ายน้ำระยะทางค่อนข้างไกล
เพราะงั้นต้องใส่ใจวอร์มร่างกายด้วยนะ ......อ้าว นางิสะกับเรย์ล่ะ?

ฮารุกะ: อยู่ตรงนั้น
นางิสะ: ฮ่า ๆ เรย์จัง นี่แน่ะ ๆ
เรย์: หวา! เดี๋ยว หยุดสาดน้ำเถอะครับ! นางิสะคุง!!
มาโกโตะ: นางิสะ! เรย์! อย่าเพิ่งลงทะเลทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้วอร์มร่างกายสิ!
นางิสะ: วอร์มแล้วนะ~!
มาโกโตะ: ที่สำคัญน่ะ อย่าเพิ่งเล่นกันสิ! วันนี้เรามาเพื่อฝึกซ้อมนะ!
เรย์: ข... เข้าใจผิดแล้วครับ! ก็นางิสะคุงน่ะดึงดันจะลากผมลงทะ... (โดนสาดน้ำ) นางิสะคุง!
นางิสะ: ฮ่า ๆๆๆ! เรย์จัง ความประมาทเป็นหนทางสู่ความตายนะ!
เรย์: ฮึ่ม...... นี่แน่ะ! (สาดน้ำ)
นางิสะ: หวา! เรย์จังนิสัยไม่ดี! ผมไม่ได้สาดเยอะขนาดนี้ซะหน่อย!
เรย์: หึ หึ นางิสะคุงเองก็ประมาทเลินเล่อเหมือนกันนี่ครับ?
นางิสะ: หึหึหึหึ... มาแข่งกันเลยเรย์จัง! รับนี่ไปซะ!
เรย์: หวะ... ดะ... แบริเออร์บอร์ดว่ายน้ำ! (ยกบอร์ดว่ายน้ำขึ้นมาบังกาย)
มาโกโตะ: อ๊าาาาาาาา...... โธ่...... ทั้งสองคนนี่...... ฮารุเองก็ช่วยพูดอะไรหน่อย......
อ้าว ไม่อยู่!? หายไปไหนแล้ว......

ฮารุกะ: (อยู่ในทะเลเรียบร้อยแล้ว) สบายจัง......
มาโกโตะ: ไปว่ายน้ำคนเดียวซะแล้ว!
นางิสะ: อะฮ่า ๆๆๆๆ! นี่แน่ะ! นี่แน่ะ ๆๆ!!
เรย์: พอได้แล้วครับ!
มาโกโตะ: ทุกคน ฟังที่ฉันพูดหน่อยสิ!

ริน: ......เจ้าพวกนั้นทำอะไรกันอยู่น่ะ......



 แทร็กที่ 12 ของฝากคือ... 
นางิสะ: เฮ้อ สนุกจังเลย! ถ้าพูดถึงงานเทศกาลแล้ว
ยังไงมันก็ต้องมีขนมสายไหม หน้ากาก ปลาหมึก แล้วก็บ้านผีสิงล่ะเนอะ!

เรย์: แต่รู้สึกจะบรรยากาศอบอุ่นเป็นกันเองไปนิดจนไม่รู้สึกเหมือนบ้านผีสิงเลยนะครับ...
นางิสะ: มาโกะจังน่ะไม่ถนัดรับมือกับเรื่องผีสาง ฮารุจังก็สีหน้าไม่เคยจะเปลี่ยนด้วย
เพราะงั้นก็ต้องไปกับคนที่น่าจะตกใจแบบพอเหมาะพอควรล่ะนะ!

เรย์: ผมเป็นคนที่จะตกใจแบบพอเหมาะพอควรงั้นเหรอครับ......
นางิสะ: จุดสำคัญของบ้านผีสิงมันก็อยู่ตรงปฎิกิริยาตอบสนองนี่แหละ
อ๊ะ ฮารุจัง มาโกะจัง! ขอโทษที่ทำให้รอนะ!

มาโกโตะ: นางิสะ บ้านผีสิงเป็นไงมั่ง?
นางิสะ: สนุกดีนะ~ เนอะ เรย์จัง
เรย์: ก็ทำให้ตกใจแบบพอเหมาะพอควรครับ
มาโกโตะ: อะฮ่า ๆๆ...... ถ้าสนุกกันก็โอเคล่ะนะ.....
นางิสะ: อ๊ะ ฮารุจัง ซื้อน้ำแข็งไสมานี่!
ฮารุกะ: อืม...
นางิสะ: ดีจังเลย เดี๋ยวขอผมคำนึงนะ!
ฮารุกะ: ถ้าไม่ลืมล่ะก็นะ......
นางิสะ: เอ๋~~ จำหน่อยสิ~
ริน: ให้ตาย พวกนายนี่โหวกเหวกจริง ๆ นะ
ฮารุกะ: ริน
นางิสะ: รินจัง
มาโกโตะ: รินก็มาด้วยเหรอเนี่ย
ริน: ก็โกตื้อให้มาน่ะสิ
เรย์: โกซังก็มาด้วยเหรอครับ?
ริน: อืม อยู่ตรงโน้นแน่ะ
นางิสะ: อ๊ะ จริงสิ! ผมมีของฝากให้ทุกคนด้วยนะ! ถ้าให้พูดถึงของฝากจากบ้านผีสิง... มันก็ต้อง~~
มาโกโตะ: เห อะไร ๆ?
นางิสะ: ลูกไฟวิญญาณยังไงล่ะ!
มาโกโตะ: หวา~~~~~~~~~~~~~~~~~~~! (รีบเกาะไหล่ฮารุกะ)
ฮารุกะ: .......มาโกโตะ... หนัก...
มาโกโตะ: ก... ก็มัน ก็มันน่ะ... หวา~?!
นางิสะ: โทษที โทษที~
เรย์: จริง ๆ เล้ย คนแบบคุณเนี่ย.....
ริน: เจ้าพวกนี้เอะอะโวยวายซะจริง ๆ น้า...... เอาเหอะ ถือว่าฆ่าเวลาละกัน



 แทร็กที่ 13 กระเพาะสำรองเพื่อซาบะ! 
นางิสะ: นี่ ๆ ทุกคน! เดี๋ยวเราแวะซื้อไอติมระหว่างทางกลับบ้านกันเถอะนะ!
มาโกโตะ: อ๊ะ ก็ดีนี่!
นางิสะ: วันนี้ว่ายน้ำซะเต็มที่ก็เลยหิวซะแล้วน่ะ~
ริน: ไอติมไม่ได้สิ นางิสะ
นางิสะ: เอ๋!? รินจังไม่ชอบไอติมงั้นเหรอ?
ริน: เปล่า ก็ไม่ได้ไม่ชอบอะไรหรอก...... ไม่ใช่อย่างนั้น
หมายถึงว่าแค่ไอติมมันจะทำให้อิ่มได้เหรอต่างหากล่ะ

นางิสะ: ไม่เป็นไรหรอก! ก็ไอติมมันอร่อยนี่!
อีกอย่างวันนี้ก็อากาศร้อนด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลยนะ!

ริน: หา... ไม่เห็นจะเข้าใจเลย... ตามใจละกัน...
นางิสะ: ฮารุจังกับเรย์จังเองก็ไปด้วยกันเนอะ? มาโกะจังกับรินจังบอกว่าจะไปด้วยแน่ะ!
ริน: เดี๋ยว ฉันยังไม่ได้นี่ว่าจะไปด้วย?
นางิสะ: เอ๊ะ ก็รินจังไม่ได้เกลียดไอติมไม่ใช่เหรอ?
ริน: ฉันไม่ไปหรอก...
มาโกโตะ: น่า ๆ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว รินก็ไปด้วยกันเถอะนะ
ริน: ให้ตายสิ ช่วยไม่ได้นะ.....
มาโกโตะ: ฮารุกับเรย์ล่ะเอาไง? ร้านสะดวกซื้อน่ะ
ฮารุกะ: ถ้ากินของว่างแล้ว เกิดกินข้าวเย็นไม่ได้ขึ้นมาจะแย่เอา
เรย์: รุ่นพี่ฮารุกะดูแลตัวเองดีจังเลยนะครับ ควบคุมแคลอรี่หรือว่าอะไรเหรอครับ?
ฮารุกะ: เพราะข้าวเย็นวันนี้เป็นซุปมิโซะปลาซาบะน่ะ ยิ่งเก็บท้องให้ว่างไว้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี
เรย์: ปลาซาบะ...... ชอบมากจริง ๆ สินะครับเนี่ย
ฮารุกะ: เปล่า ก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้น
นางิสะ: เอ๋~..... ไปเหอะน่าฮารุจัง~ 
อ๊ะ จะว่าไป ที่ร้านสะดวกซื้อนั่นมีเบอร์เกอร์ปลาซาบะที่ขายเฉพาะช่วงนี้ด้วยนะ!
ฮารุกะ: งั้นไป
เรย์: ชอบมากเลยไม่ใช่เหรอครับ! แล้วจะทำยังไงกับซุปมิโซะล่ะครับเนี่ย!
ฮารุกะ: ฉันมีกระเพาะสำรองน่ะ
ริน: จะเป็นไปได้ไงกันเล่า



 แทร็กที่ 14 รูปถ่ายที่ระลึกของวันในฤดูร้อน 
นางิสะ: เอาล่ะ! แบบนี้คงได้แล้วล่ะ!
เรย์: นางิสะคุง กล้องมันเอียงไปนิดนึงหรือเปล่าครับ?
นางิสะ: เอ๋~? ไม่หรอกน่า~
ริน: ร้อนจะตาย จะถ่ายก็รีบ ๆ ถ่ายเหอะ
นางิสะ: รินจัง กระตือรือร้นจังเลยนะ!
ริน: ไม่ใช่เฟ้ย! ก็พวกนายน่ะถ่ายรูปแค่นี้แท้ ๆ ดันใช้เวลาซะตั้งมากมาย!
......ว่าแต่ ฮารุไปไหนซะแล้วล่ะ......?

นางิสะ: ก็นาน ๆ ทีจะได้มาถ่ายรูปพร้อมกัน 5 คนแบบนี้
ฮารุจังก็เลยไปวอร์มอัพร่างกายที่ไหนสักแห่งน่ะแหละ!

ริน: วอร์มอัพร่างกายอะไรล่ะนั่น!?
มาโกโตะ: (หัวเราะ) แต่ถึงจะพูดอย่างนั้น...ฮารุก็ช้าจังเลยนะ...
เรย์: หรือว่าจะลงไปว่ายน้ำในทะเล....
มาโกโตะ: อืมมม อาจจะเป็นแบบนั้นนะ แต่เดี๋ยวก็คงกลับมาละล่ะ
เรย์: พูดจาใจเย็นแบบนั้นจะดีเหรอครับ!?
นางิสะ: เรย์จัง เราจะถ่ายรูปกันนะ เพราะงั้นทำตัวให้มันรีแลกซ์หน่อยดีกว่าน่า
เรย์: พูดอะไรน่ะครับ! ภาพถ่ายที่ระลึกน่ะส่วนใหญ่มักจะถ่ายออกมาได้แต่หน้าพิลึกๆนะครับ!
ถ้าไม่ฝึกซ้อมแล้วก็เตรียมสีหน้าไว้ให้พร้อมล่ะก็...... (โอดครวญ)
เดี๋ยวก็ได้เหมือนตอนไปทัศนศึกษาสมัยอยู่ประถม อย่างใบหน้าที่ลืมตาครึ่งไม่ลืมตาครึ่ง
หรือหน้าตาสะลึมสะลือ หรือดูไม่รู้ว่าตกลงกำลังยิ้มอยู่หรือไม่ยิ้มกันแน่......

มาโกโตะ: อ๊ะ มาละ ๆ ทางนี้ ฮารุ!
นางิสะ: ฮารุจัง ไปไหนมาเหรอ?
ฮารุกะ: ......ว่าจะว่ายน้ำก็เลยจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า......
มาโกโตะ: ว่าแล้วเชียว
ริน: ให้ตายสิ ก็บอกแล้วแท้ ๆ ว่าไม่มีเวลา
เรย์: ถ้าอย่างนั้น ทุกคน ถ่ายรูปกันเถอะครับ
มาโกโตะ: ฮารุ ว่ายน้ำน่ะต้องเอาไว้หลังถ่ายรูปนะ
ฮารุกะ: รู้แล้วน่า
นางิสะ: เอาล่ะ จะถ่ายละนะ~ ทุกคนมายืนเรียงกัน~
ริน: เฮ้ย มาโกโตะ ไหงถึงกอดไหล่ฉันล่ะ
มาโกโตะ: ว่าจะลองถ่ายให้เหมือนตอนที่อยู่ Swimming Club ดูน่ะ
ถึงตอนนั้นจะเป็นรินกับฮารุกอดไหล่กันก็เหอะ 

ริน: ......ให้ตายสิ......
นางิสะ: อ๋า ขี้โกง! ถ้างั้นผมก็จะ dive ใส่ฮารุจังกับเรย์จัง!
เรย์: นางิสะคุง อันตรายนะครับ!
นางิสะ: ทุกคน มองกล้องเร็ว!
มาโกโตะ: เอ้า ทั้งฮารุทั้งรินหัวเราะด้วยสิ
ฮารุกะ: อืม......
ริน: เชอะ...... รู้ละน่า......
นางิสะ: เอาละน้า
ทุกคน: 3 2 1 *แชะ*



 แทร็กที่ 15 ความลำบากของเรย์ 
เรย์: (กรนเบา ๆ)
มาโกโตะ: หึ ๆ เรย์นี่พอกินเสร็จก็ผลอยหลับเชียว
นางิสะ: จริงด้วย~ หนังท้องตึงหนังตาหย่อนเนอะ
ฮารุกะ: ทั้ง ๆ ที่เดี๋ยวก็จะลงว่ายน้ำแล้วนี่นะ? มันต้องไม่ง่วงต่างหาก ไม่ใช่เหรอ?
มาโกโตะ: ฉันว่านั่นมันเป็นเฉพาะฮารุกำลังจะลงน้ำคนเดียวนะ......
นางิสะ: นั่นสิ
มาโกโตะ: ก่อนอื่น ปลุกเรย์ก่อนละกัน
นางิสะ: อ๊ะ มาโกะจัง stop!
มาโกโตะ: มีอะไรเหรอ นางิสะ
นางิสะ: หึ หึ หึ หึ......
มาโกโตะ: ...เอ...นางิสะ...... ตั้งใจจะทำอะไรกับปากกาเมจิกในมือนั่นน่ะ......?
ฮารุกะ: จะเขียนหน้าเรย์ไม่ใช่เหรอ
นางิสะ: ฮารุจัง ถูกเผงเลย!
มาโกโตะ: ก็รู้อยู่หรอก! แต่ถึงจะรู้ก็เถอะ! ไม่เอาน่า นางิสะ!
นางิสะ: ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ปากกานี่มันเป็นแบบน้ำ เพราะงั้นตอนว่ายน้ำมันก็ลบออกไปเองแหละ
มาโกโตะ: ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้นซะหน่อย...... ฮารุเองก็ช่วยห้ามนางิสะหน่อยสิ!
ฮารุกะ: นางิสะ หยุดเหอะ
นางิสะ: ไม่เป็นไรน่า ความไม่แตกหรอก
ฮารุกะ: ว่างั้นแน่ะ มาโกโตะ
มาโกโตะ: ฮารุ~~!
นางิสะ: ถ้างั้นก่อนอื่น...... วาดหนวดเป็นอันดับแรก (วาดหน้าเรย์ แล้วหัวเราะ)
เรย์จังน่ารักจัง~~! อ๊ะ อืมมมม...... แต่รู้สึกว่ายังขาดอะไรไปอยู่นะ......
อ๊ะ จริงสิ! ตรงหน้าผากต้องมีผีเสื้อ...... (วาดหน้าเรย์ต่อ) เรียบร้อย~!

เรย์: (งัวเงียตื่นขึ้นมา) หือ? นางิสะคุง?
นางิสะ: ว... หวา! ร... เรย์จัง อรุณสวัสดิ์!
เรย์: เมื่อกี้....ไอ้ที่เอาไปซ่อนไว้ข้างหลังตะกี้มันคืออะไรครับ?
นางิสะ: ม... ไม่มีอะไรซะหน่อย? (ผิวปาก)
เรย์: ......น่าสงสัย...... ไม่รู้ล่ะ ยังไงก็เอาให้ผมดูเดี๋ยวนี้นะครับ!
นางิสะ: หวา! อย่ากระชากแขนสิ เรย์จัง!
เรย์: หืม? ปากกาเมจิก? ...... หา! นางิสะคุงเขียนหน้าผมสินะครับ?
ก... กระจก! มีกระจกที่ไหนไหมครับ!

นางิสะ: ขอโทษ เรย์จัง แต่ว่าสบายใจได้!
เนี่ยเป็นปากกาเมจิกแบบนะ...... อ๊ะ...... เรย์จัง...

เรย์: อะไรครับ...?
นางิสะ: ขอโทษนะ นี่มันเป็นเมจิกน้ำมันน่ะ แหะ ๆ ☆
เรย์: นางิสะคุง!!

11 ความคิดเห็น:

  1. ตรงที่รินโวยวายว่ามาโกะจะมากอดไหล่ทำไมนี่อะไรคะ มาโกะรินเหรอ อรั๊ยยยยย ปฏิกิริยาของรินรินนี่มันน่ารักจนน่าจับจิ้นจริงๆนั่นแหละ (จิตใจเอนเอียง) พออ่านแทร็ค 14 จบ แล้วเริ่มจิ้นมาโกะฮารุริน แบบที่มาโกะควบสองเลยค่ะ(ฮา)

    ชอบแทร็ค 15 มากเลยค่ะ ตลกอ่ะ สงสารเรย์คุง (ฮา)

    หนุ่มๆรั่วกันจริงค่ะ ซึ่งก็สมกับเป็นชีวิตม.ปลายที่สนุกสนานดี แอบอิจฉาเลยแหละ > <!!

    ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ :D

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ดูเหมือนทีมงานบางคนจะอวยมาโกะรินนะครับ ไหนจะภาพ Changing Jacket BD/DVD แผ่น 6 อีก... ผมสัมผัสได้ถึงพลังอะไรบางอย่างครับ

      ลบ
    2. เรื่องมันประมาณนี้ ฮารุกับรินเป็นเพื่อนกัน คนที่เข้ามาในชีวิต 2 คนนี้ก็คือมาโคโตะ แล้วฮารุก็ได้เป็นแฟนกับมาโคโตะ จากนั้นรินก็โกหกฮารุว่าท้องกับมาโคโตะ แล้วรินก็ได้ใช้มีดแทงคอหอยเพื่อฆ่ามาโคโตะ จากนั้นฮารุก็เลยฆ่ารินและแหวะท้องออกเลยรู้ว่าเพื่อนโกหก ท้ายที่สุดในตอนจบแล้วฮารุก็กอดคอมาโคโตะบนเรือสำราญ Ah... Nice Boat
      //เอ่อ... คนละมาโคโตะสินะ -*-

      ลบ
  2. รั่วกันน่ารักมากค่ะ มาโคนี่นาย....หึงตั้งแต่เด็กหรือกะควบสองกันแน่ (ไม่ไว้ใจ) แต่ยังไงฮารุก็เป็นพิเศษเสมอ(ออฟฟิเชียลยังว่างั้นเลย)

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. รั่วกันได้น่ารักจริง ๆ ครับ รักตายเลย 555

      ลบ
  3. เรย์จัง สู้เค้านะลูก //ปาดน้ำตา

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. เรย์จังโดนแกล้งตลอดเลยครับ
      แต่พ่อยกฟินครับ... อาห์...

      ลบ
  4. ตอนรินโวยวายว่ามาโกะมากอดไหล่ทำไมนี่มัน... -////- เอ่อ... ความจริงก็เคยจิ้น 3P นะ ฟังแล้วเลยรู้สึกอยากสครีมนิดๆ (แม่ว่าเราจะเอนไปทางมาโกะฮารุมากกว่า)
    ว่าแต่ตอนมาโกะให้ฮารุห้ามนางินี่ เห็นหลายครั้งเลยแฮะแต่ดูเหมือนฮารุจะห้ามอยู่นะ แต่ห้ามแค่คำเดียวแค่นั้นแหละ =*=; (คงจะห้ามไปก็เท่านั้นสินะ ฮ่าาา) เรย์จังนี่ก็สงสาร นางิสะนี่ไม่ได้ดูปากกาเมจิกดีๆ ซะนี่กลายเป็นว่าเป็นแบบน้ำมันซะงั้น ฮ่าาาาาๆๆ

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. สมการหลังๆ ชักกลายเป็นมาโกะฮารุ มาโกะรินไปแล้วค่ะ ฮารุก็ร้ายในบางทีเนอะ

      ลบ
  5. รินจังน่ารักมากเลยยยย ตอนแรกนงิสะหว่านล้อมตั้งนาน แต่พอมาโคโตะช่วยพูดให้นิดหน่อย(บรรทัดเดียว)ก็ตอบตกลงแล้ว

    //คู่นี้สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างจริงๆค่ะ = =;''

    ยิ่งตอนถ่ายรูปรวม พ่อหนุ่มหล่อกรวยพังเอามือโอบก็...นะ.........เคะซึนโวยวายชัดๆ!! //มาโกะจังเพลย์บอยไม่รู้ตัว....ไม่ผิดสินะ

    แทร๊กสุดท้ายฮารุจังมีการ... "ว่างั้นแน่ะ มาโกโตะ" ...... ร้ายเหมือนกันนะคะ = =; แอบเหมือนว่าฮารุจังก็อยากแกล้งเรย์จังอยู่กลายๆ

    ขอบคุณสำหรับคำแปลนะคะ!!

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ดูๆไป หลังๆชักเอนไปทางฮาเร็มของมาโกะจังแล้วล่ะค่ะ ฮา รินก็ฟังมาโกะ ฮารุก็ฟังมาโกะ แถมโดนมาโกะกอดก็เขิน รินจัง~ ฮารุงานเข้า ฮา ระวังเรือสวยนะมาโกะจัง

      ลบ